کنه‌های تارتن از آفت‌های مهم محصولات گلخانه‌ای هستند به دلیل داشتن دوره نسلی ۷-۵ روزه در طول فعالیت گیاه، زادآوری زیاد، دامنه وسیع میزبان گیاهی و قابلیت تطبیق پذیری برای شرایط محیطی به عنوان اولین آفت مقاوم به سموم در شرایط گلخانه معرفی شده‌اند.
خسارت کنه‌های تارتن :
🔹تغذیه از سبزینه سلول‌های گیاهی و خالی نمودن محتویات آن
🔹زرد، سوزنی، لکه های زرد و خشک شدن برگها
🔹خسارت کمی و کیفی محصول
کنترل کنه تارتن :
🔹شخم زدن بستر خاک گلخانه تا عمق ۱۰-۱۵ سانتی‌متری خاک در مهر به منظور کنترل بخشی از جمعیت زمستان گذران کنه‌های تارتن (ماده‌های بالغ به رنگ نارنجی)
🔹از آنجائیکه در کشت زمستانه خیار گلخانه‌ای از بخاری و سیستم‌های گرمایشی استفاده می‌شود. جمعیت زمستان‌گذران کنه‌های تارتن در کنار سیستم گرمایشی و بخاری تحت تاثیر گرمای ایجاد شده فعالیت مجدد پیدا می‌کند با محلول‌پاشی کنه‌کش‌هایی نظیر پروپاژیت / فنازوکوئین یا نئورون در اطراف بخاری‌ها تا قبل از انتقال نشا خیار می‌توان تا حد زیادی جمعیت زمستان گذران کنه‌های تارتن را کنترل نمود
🔹وجین منظم علف‌های هرز پهن برگ با خارج شدن کنه‌های زمستان گذران از رنگ زرد و نارنجی به رنگ طبیعی جهت جلوگیری از تخم‌ریزی کنه‌کش‌های تاثیر گذار روی تخم نظیر نیسورون / آپولو نیم در هزار یک نوبت در سطح زیرین برگ
🔹در صورت مشاهده جمعیت کنه‌های تارتن (۵ کنه در سطح زیرین ۳۰ درصد از برگ های نمونه برداری شده) از کنه کش‌های مجاز گلخانه نظیر جی سی مایت ( یک در هزار)، بایومایت ( دو در هزار) در تناوب با کنه‌کش‌های کم خظر آلی نظیر آبامکتین (۰.۷۵ در هزار) و نیسورون، دانی ساربا، فلورامایت، کنه مایت و باروک با غلظت نیم در هزار فقط یک نوبت در صورت نیاز با فاصله ده روزه در تناوب مصرف مورد محلول‌پاشی قرار گیرد
🔹جهت جلوگیری از ایجاد مقاومت به سموم، فاصله زمانی محلول‌پاشی مجدد هر کنه‌کش حداقل ۳ ماه توصیه می‌شود
🔹استفاده از سمپاش های دارای نازل با زاویه ۹۰ درجه و ایجاد کننده ذرات به قطر ۱۵۰-۲۰۰ میکرون
نکته :
کانون آلودگی کنه ها روی بوته های خیار اطراف سیستم های گرمایشی، دریچه های تهویه کناری، برگ های فوقانی بوته های زیر دریچه های تهویه سقفی یا کنار تونل پلاستیکی انتقال باد گرم است.
مدیریت کنه‌های تارتن در خیار گلخانه‌ای