🔹کمبود نیتروژن در خیار باعث کج شدن و نوک باریک شدن خیار می گردد.
🔹مسمومیت نیتروژن در خیار باعث ایجاد برگهای سبزتیره، میوه آبکی، کوتاه و کم رنگ و کاهش مقاومت گیاه به آفات و بیماری ها می گردد.
🔹سمیت آمونیم در اثر مصرف زیاد کودهای آمونیومی باعث ایجاد زخم در محل اتصال ساقه به دمبرگ و پیچیدگی برگها به سمت پایین می گردد.
🔹کمبود فسفر در خیار باعث ایجاد رنگ سبز تیره مایل به ارغوانی و برگهای جوان کوچک و سفت می گردد. دمای پایین خاک نیز می تواند سبب کاهش فسفر قابل جذب گردد.
🔹کمبود پتاسیم در خیار سبب سوختگی برگهای پیر، حساسیت به بیماری و مختل شدن رشد میوه می گردد. میوه های خیار در اثر کمبود پتاسیم کرزی شکل می گردند. دمای پایین خاک و مصرف زیاد منیزیم باعث کاهش جذب پتاسیم می گردد.
🔹تغذیه خیار پس از دوره تنش خشکی با کودهای ازته تاثیر مثبتی بر جذب مواد غذایی دارد.
🔹مصرف هیومیک اسید هر ۱۰تا۱۵ روز یکبار سبب جذب بهتر مواد غذایی خاک می گردد.
🔹دمای مناسب رشد خیار در شب ۱۵تا۱۸ و در روز ۲۵تا۲۸ درجه سلسیوس می باشد.
🔹غلظت زیاد پتاسیم سبب کمبود منیزیم و حتی کلسیم می گردد.
🔹مصرف ۱۵ تا ۲۰ کیلو در هکتار سولوپتاس در مرحله میوه دهی خیار هر ۱۲ تا ۱۵ روز در گلخانه خاکی توصیه می گردد.
برخی نکات در کشت خیار گلخانه